สมุดโน๊ตของผมที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของเธอ #นสทผมดข

ตอนนี้ ที่กำลังรักใคร ให้เขียนเหตุผลเก็บไว้ ว่าทำไม ถึงรัก! เผื่อวันหนึ่ง ที่จะโกรธ หรือเกลียด เขาคนนั้น เราจะได้หยิบมาอ่าน ว่าทำไม วันนั้น ถึงรัก.. ‪#‎เหตุผลทีเรารัก‬ ก็เพราะว่า เรารัก‬ 09_04_2015

..ผมหยิบสมุดโน๊ตเล่มนั้นมาอ่านอีกครั้ง ผมอ่านในวันที่คนในข้อความเหล่านั้นได้จากไป แต่ผมจะพบเธอทุกครั้งเมื่อเปิดมัน ในบางวรรคผมยิ้ม บางย่อหน้าความทรงจำเก่าๆ ที่ๆเราเคยอยู่ด้วยกันทยอย ผุดขึ้นมาในหัว บางความทรงจำเหล่านั้นผมก็ลืมมันไปแล้วว่าเคยเกิดขึ้นจนกระทั่งได้อ่านมันในวันนี้ ความทรงจำในบันทึกเหล่านั้นค่อยๆขับน้ำตาผมออกมา แต่ทั้งที่มีน้ำตามันน่าแปลกที่ผมยิ้มตลอดเวลาที่ได้อ่านมัน ผมอ่านซ้ำไปซ้ำมาอย่างไม่มีความรู้สึกหน่ายเบื่อ นิ้วมือผมลูบผ่านชื่อเธอเบาๆราวกับได้สัมผัสแก้มนุ่มนั้นของเธอ ผมเรียกชื่อเธอออกมาเบาๆ ฝากฝั่งกับสายลมที่อาจพัดผ่านตัวของเธอที่ใดสักแห่ง ตอนนี้เธอคนนั้นอยู่แห่งใดผมมิอาจรู้ได้ ที่รู้มาตลอดคือผมรักเธอคนนั้น น้ำหมึก ปากกา กระะดาษคือพยานระหว่างผมกับเธอ..

ตอนนี้ ทีกำลังรักใคร ให้เขียนเหตุผลเก็บไว้ ว่าทำไม ถึงรัก! เผื่อวันหนึ่ง ที่จะโกรธ หรือเกลียด เขาคนนั้น เราจะได้หยิบมาอ่าน ว่าทำไม วันนั้น ถึงรัก.. ‪#‎เหตุผลทีเรารัก‬ ก็เพราะว่า เรารัก‬ 09_04_2015

มันคือข้อความที่ฉันได้อ่านจากบันทึกของคนที่แสนดีคนหนึ่ง ทีเขามอบให้ฉัน หลายปีก่อนฉันได้พบเขาโดยบังเอิญหลังจากที่ไม่ได้พบกันมานาน  เมื่อแรกเห็นฉันจำไม่ได้เลยว่าเขาเป็นใครจนกระทั่งเขาทักฉันด้วยชื่อที่ฉันเลิกใช้ไปนานแล้ว เขาชวนฉันไปจิบกาแฟ ฉันไม่อยากปฏิเสธเขาแต่เนื่องด้วยกำลังเร่งรีบกับธุระสำคัญเลยกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เขามองหน้าฉันและเหมือนว่าเขาจะเข้าใจ เขาเลยขอโทษกับฉัน ฉันได้แต่ยิ้มเฝื่อนๆ แล้วฉันก็บอกลาเขา นับจากวันนั้นเราทั้งคู่ก็ไม่ได้พบกันอีกเลย จนกระทั่งมีข่าวว่าเขากำลังจะแต่งงาน ตอนนั้นฉันพึ่งย้ายไปทำงานต่างประเทศสิ่งที่ฉันทำได้คือฝากเพื่อนส่งของขวัญไปให้และอวยพรให้เขาทั้งคู่มีความสุข ที่น่าแปลกใจคือเขาได้ส่งของขวัญมาให้ฉัน มันเป็นสมุดโน๊ตที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของฉัน ฉันอ่านมันและรู้สึกเสียใจที่วันนั้นเราไม่ได้คุยกัน  ฉันเปิดลิ้นชักโต๊ะออกมา ในนั้นมีสมุดโน๊ตของฉันที่ฉันมักจะพกติดตัวอยู่เสมอวางอยู่ ฉันหยิบสมุดโน๊ตของเขาแล้วเก็บมันไว้ด้วยกัน..สมุดโน๊ตของเขาที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของฉัน กับ สมุดโน๊ตของฉันที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของเขา..ฉันยิ้มให้มันทั้งคู่ก่อนปิดลิ้นชักแล้วทำงานต่อ..

#หนังสือที่ผมไม่ได้เขียน